26.02.2017

forushande 2016


bir acem filmi.
çoğu iran filminde olduğu gibi dram yönü ağırlıklı. (yönetmenin en beğendiğim filmi olan a separation'u çağrıştırdı biraz)
yine diğer filmlerde olduğu gibi ağır işleyen ama asla sıkıcı olmayan bir senaryo.
bir şekilde, bir köşesinden filmin içine dahil oluyor insan.
diyaloglar sahici. oyunculuklar kusursuza yakın.
tek itirazım tiyatro sahneleri sanki filmle tam bütünleşememiş gibi. ya da benim baktığım, oturduğum açı farklıydı! bilmiyorum.
.
son tahlilde en başından, en sonuna alıp götüren, duygudan duyguya sürükleyen sahici bir film satıcı.
başarılı. gayet başarılı.
.

14.02.2017

gold (2016)

benim gibi çok fazla beklentiye girmeden oturursanız filmin başına, sonunda muhteşem süleyman tonlamasıyla âlâ diye ünleme ihtimaliniz yüksek. çok yüksek.

hele de bir de true detective hayranıysanız. değmeyin keyfinize.

çünkü ve zira; birinci sezonun kralı matthew mcconaughey abimiz başrolde.
normal şarttlrda öyle film adamı, dizi adamı falan tanımam. hafızam kötüdür. ama mcconaughey abiyi sigara içişinden ve mimiklerinden tanıdım daha ilk dakikada. o vakit dedim; bu film güzel olacak. oldu da netekim.

amerikan dow jones borsası gibi inişler, çıkışlar nerden geleceği belli olmayan daimi bir atraksiyon, bir şaşkınlık, bir taşkınlık hali ve sürpriz son. ve hatta sonlar. hepsi bu filmde.

'kibir en büyük günahtır.'
hırs ve hız felakettir.
kontrolsüz güç güç değildir.
büyük balık küçük balığı yer, iç ve dış mihraklar, nüfuzlu tanıdıklar vb bildiğiniz ne kadar klişe varsa onlar da bu filmin içinde. ama yook! öyle gözünüze gözünüze sokulmuyor. filmin bakışlarından siz anlıyorsunuz!

ha unutmadan!  sonlara doğru da leonard baba sahne alıyor ki sormayın gitsin. kulaklarımızın ve dahi ruhumuzun pası siliniyor. daha ne anlatayım. en iyisi filmi izleyin.



- hayallerini satarsan geriye neyin kalır ki ?