belki şehre bir film gelir

söylenmesi kolay okunması zor bir kitap. en azından benim için. öyle bir kitap ki; hani deyim yerinde ise yabancı dil öğrenmek gibi. siz onu bırakırsınız kitap da sizi bırakıyor. bu anlamda biraz da oğuz atay'ın tutunamayanlar'ını hatırlatıyor. ben bilmeden ve önceden kitabın hazırlığını okudum! 2014 kışında okumaya karar verdim. 2015 kışında kitabı aldım. 2016 kışına doğru da bitirdim.  kitabı ilk aldığımda 60 sayfa kadar okuyup bıraktım. sonra ekim ayında yeniden başladım ve ara vermeden tamamladım.  ara vermeden okunduğunda oldukça keyifli bir kitap.  yer yer düşündüren, yer yer gülümseten.  son tahlilde sağlam bir kitap. elbette ki her kitap da olduğu gibi saatler'in de altını çizdiğim bir çok çarpıcı satırı ve cümlesi oldu. işte onlardan bir kaç tanesi.. * ben aşktan daima kaçtım.hiç sevmedim. belki bir eksiğim oldu. fakat rahatım. aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir. şu veya bu şekilde.. fakat daima ödersiniz. hiç...

film defterime yazdığım ilk film. izlediğim ikinci tony gatlif filmi. açıkçası herkesin seveceği türden bir film değil. tony gatlif'i , gadjo dilo'yu..  sevenlerin seveceğini düşünüyorum. filmden notlara gelince...  -belki kurguda türk karakterlerin olması, belki sahneler ve belki müzikler nedeniyle bir fatih akın tadı aldım ben filmden. - filmimiz bir gelinin mirkelam gibi koşmasıyla açılıyor ve sonra tarantino filmlerindeki müzikle olaylar gelişiyor... - siyasal yahut gönül tandanslı duvar yazılarını ya da "beni yıka"lı araba yazılarını gördüm de at yazılarını ilk kez bir filmde görüyorum. at bu ya at, at... malika seni seviyorum yazmış sürahi kapağı. üstelik nar kırmızısı renkte... -müzik demişken, bir fransız filminde ibrahim tatlıses'ten uzun hava dinleyeceksin dese birisi önce küfreder sonra kafa atardım. ama bu da oldu... her demet zalım felek.... - filmin adamı otuz saniyelik diyaloglarıyla alex bence. " neye gülüyorsun alex?...

son günlerdeki joy fm klasiği, dilime değil adeta ruhuma dolandı kaç gündür... belki diyorum sen de seversin...

murat menteş'in okuduğum ikinci kitabı bu.  doğrusu biraz hayal kırıklığı oldu. biraz ama... hani sinemada gişe rekorları  kırıp devam filmi çekilen filmlerin hep ilk filmin tadını aratması gibi dublorün dilemması'nı dilenip durdum 424 sayfa boyunca. menteş müthiş bir zeka.  evet, betimlemeleri, teşbihleri baştan çıkarıcı, bazen iç gıcıklayıcı ve hep orjinal. hatta itiraf edeyim kıskanılası!  ulan yüzelli yıldır yazıyorum benim niye aklıma gelmedi dediğim biraz da.. öte yandan  menteş dostumuz, afili betimler ve teşbihler kitabın salt çoğunluğuna hakim olmazsa yayıncı kitabı basmayacakmış gibi "afili edebiyatın" dibine, dibine  vurmuş.  hani kombinin ayarını gereğinden fazla açan kamil amca gibi abartmış betimlemeleri. öyle ki; çok şahane isimli roman karakterlerinin hep aynı tarz ve bitmeyen bir betimleme, espri anlayışına sahip olmasıyla betimleme zehirlenmesi yaşadım şerefsizim. bir de şebnem şibumi'nin tarih bilgisini okurken sıkıldığım kadar...

bugün üçüncü kez izlediğim film hakkında çok fazla yoruma gerek yok sanırım. adamı döven film demişti bir vakit sözlükte biri. bana kalırsa hem dövüyor hem seviyor.. son tahlilde hazır kasım da gelmişken izleyin. belki siz de çok seversiniz.. .

ilk notasından itibaren meftunu olduğum şarkı sayısı çok azdır. bu da öyle bir şarkı işte.. aslında yazın tanışmıştım gaye su ile, onurlandırmak bugüne kısmet oldu. .. yasal uyarı : çocukların ve yaşlıların erişemeyeceği, aşk acısı çekenlerin duyamayacağı bir yerde dinleyin! .

- - rüyasında gördüğü kişileri uyanınca aramalı insan. bu, hayatı kolaylaştırır.