belki şehre bir film gelir

hikaye iyi. çünkü gerçek. lakin biraz yorucu. zira; ana karakter doğal olarak, kitabını da yazdığı hikayesini soluk almadan ve çok hızlı anlatıyor. bu nedenle filmin genelinde görüntülü bir kitap okuyor hissine kapıldım. bu kimine göre iyi. kimine göre kötü sayılabilir. bana göre.... dün gece izlemeye başladım. uykum gelince kapattım. sabah kaldığım yerden devam ettim.. işte böyle bir film.. . filmden aklımda kalan iki müthiş sahne var; ilki; her türlü piçliğine rağmen babanın yıllar sonra kızıyla barışma sahnesi. çok duygusaldı. -lanet olsun, amerikalılar bunu çok iyi yapıyor dostum!- bir diğer sahne ise;  avukatın (idris elba), müvekkilinin hakkını savunurken savcılara kükrediği sahne. ha unutmadan "sporda olabilecek en kötü şey nedir? ile başlayan uzun açılış monologu da bayağı iyiydi. hakkını yemeyelim şimdi.. . son tahlilde; sakin kafa ile ve tek başına izlenebilecek dram-suç kategorisinde başarılı bir film molly's game. .

amerika’yı, amerikalıları seversiniz sevmezsiniz bilemem. ben sevmem mesela. ama işte bazen süper işler yapıyor adamlar!  three billboards outside ebbing de onlardan bir tanesi.  yazan ve yönetimiz in bruges (2008) de ruhsat sahibi olan mr. mcdonagh. uzun bir aradan sonra yine suç, yine dram ve yine kara mizah diyor. iyi de diyor. .. ana karakterimiz bayan mildred, inatçı, gözünü budaktan sakınmayan sert bir kadın. şiddet yanlısı kocasından ayrılmış, oğluyla yaşıyor. kızı bir sene önce tecavüz edilerek öldürülmüş. polis teşkilatı katili bulamayınca onları harekete geçirmek için kendi yöntemini uygular. kuş uçmaz kervan geçmez yolda artık reklam bile verilmeyen çürümeye terk edilmiş panoları kiralar ve olaylar gelişir. .. bu sert ve duygularını belli etmeyen 'nemrut'  kadının aslında yumuşacık bir kalbi olduğunu daha filmin başında ters dönüp debelenen hamam böceğini düzelttiğinde gözümüze sokuyor aslında mr. mcdonagh.  bunun tersine kendi evinde peder ile girdiği se

tuhaf, zaman zaman dumura uğratan bir film! gidişatı, meseleyi parça parça hatta kopuk kopuk ele alışı lakin ağır ağır giderken birden şahlanması diyorum, enteresan. kokteylde maymun taklidi yapılan sahne efsane olmuş mesela. önce insanların bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın tepkisizliği! sonrasında bir kişinin cesaret etmesiyle toplumsal lince giden vahşi bir adalet duygusu. yönetmen sanki zıtlıklar, olumsuzluklardan üzerinden olumlu düşünmeye itiyor gibi. misal yukarıdaki sahnede "maymunlaşıp, hayvanlaşan" insanın arsızlığı ve edepsizliği işlenirken başka bir sahnede gerçek bir maymunun sergilediği medeni davranışları göstererek bize bir şeyler anlatmaya çalışıyor. tabi filmin süresi uzun olunca film içindeki metaforlar da, alt mesajlar da aynı oranda çok oluyor. film daha çok elitistleri vuruyor gibi gözükse de aslında toplumun her kesimindeki bencilliğe, ön yargıya, iki yüzlülüğe göndermelerde bulunuyor. yine hayatın içindeki sıradan detayların altını

denzıl, denzıl, denzıl adamım benim. seviyorum seni. o nasıl rol yapmaktır öyle. o nasıl bir bütünleşmektir karakterle. o,o, o nasıl bir oyunculuktur öyle. sokayım amerikasına da, kapitalizmine de sana bir şey olmasın diyesi geliyor insanın. dedim de zati... asıl adı; roman. mesleği; hukukçu.  müzmin bekar. nev-i şahsına münhasır. sıra dışı bir karakter. amma ve lakin gönlü ve davası büyük. zira o, bir dava, bir gönül adamıdır. çocuk yapmayıp kariyer yapan, ipodunda 8.000 şarkısı ve müthiş bir hafızası olan avukattır sizin anlayacağınız.  aynı zamanda okyanus kenarında yunusları seyretme hayali olan bu duygusal adamın adalet sistemini temelden değiştirecek devrimci fikirleri de mevcuttur.  elinden hiç düşürmediği on ton ağırlığındaki koca çantasında taşımaktadır bu fikrini. fakat bu iş o kadar kolay değildir. o yüzden taşın altına elini beraber sokacağı zeki ve çalışkan bir ortak aramaktadır. bu ortak elbette, her zamanki şehirli züppe ve serin tavırlarıyla colin f