belki şehre bir film gelir

dönem filmlerini hep sevdim. bu filmi de sevdim. çok sevdim. öyle ki daha film bitmeden, yarısında buraya yazmaya koştum. çok sevdim diyorum. anlasana! - erkekler futbolu neden bu kadar seviyor? tüm gün anlamsızca bir topun peşinde koşuyorsunuz. + peki ya dans etmek? - dans etmek kolay. sanki uçuyormuşum gibi. doğru yaptığında yer çekimi olmaz. + anı yaşamak. öncesi ve sonrası yok. futbol oynadığında sadece tek bir an var. - tıpkı dans etmek gibi. 

olay rusya'da geçmeye başlasa da aslında paris'te geçti çoğunlukla. ya da bizi öyle algıladılar. bilemiyorum. günahı luc amca'nın boynuna artık! ama filmi tek kelime ile anlat deseler, "matruşka" derim. oyun içinde oyun sonra o oyunun içinde de başka bir oyun derken film nihayete eriyor. hep bir oyun hep bir çapanoğlu. cia , kgb, ajanlar, casuslar. arada paris ve milano moda günleri. hani genel manada arabeksten kaçar gibi aksiyondan kaçarken şans eseri yakalandığım filmden şikayetçi değilim gerçi. beklentisiz olarak kafa dağıtmak için izlenebilir. hatta ve aslında kill bill- jackie chan ve hatta hatta cüneyt arkın'ı çağrıştıran uzun aksiyon sahneleri olmasa sürprizlerinden ve flashbacklerinden mütevellit başarılı bile sayabilirim filmi. güzel anna, yakışıklı ajan lenny , kgb şefi alex ve yılların olga'sının (helen mirren) oyunculukları üst düzey. lakin onlar da bir yere kadar. ben sıkıcı aksiyon sahnelerine takıldım. hayır aksiyon da olacak bir fil